26 Ağustos 2015 Çarşamba

Koko Çikolata / Coco Chocolates


Anne olmanın gizemli bir tarafı var. Daha önce bahsetmiş miydim şu an hatırlamıyorum ama Bade'ye Tip 1 diyabet tanısı konulmadan önce gece sık sık odasına gidip nefesini kontrol ettiğimi hatırlıyorum. Bir şeylerin ters gittiğini hissetmiştim. Kendimi sık sık uyanıp da Bade'yi koma halinde bulursam ne yapardım diye düşünürken yakalıyordum.




Bir gün, şu anda tam karşımda olan koltukta oturup boş boş karşıya bakmış ve devasa bir çark hakkında düşünürken bulmuştum kendimi. Çarkın giderek yavaşladığını ve hanemize denk gelecek olan ibrenin çok kötü bir şeyleri getireceğini hayal etmiştim. "Kötü bir şey olacak." diye düşünmüştüm kendi kendime. "Çok kötü bir şey olacak."
Bu hissiyat, annelere özgü sanırım ve çok gizemli.



Aynı şekilde geçen gece, karanlıkta aniden uyandım. Bade'nin kan şekerini ölçmek için kurduğum alarm henüz çalmamıştı. Kalkıp kızımın kan şekerine baktım. Normal değerin 70 ile 140 arası olması gerektiğini de ayrıca belirteyim. Cihaz 18'i gösteriyordu. Kızım ağır hipoglisemideydi. Ve alarmın çalmasına bir saat daha vardı. Bir saat sonra uyansaydım neyle karşılaşacaktım, şu an düşünmek bile istemiyorum.
Ailemizin kadınlarında kuvvetli bir altıncı his olduğu bir gerçektir. Bazı şeyler içimize doğar, rüyalarımız çıkar. Bir keresinde annem ile aynı rüyayı paylaşmamız ve ikimizin de rüyanın eksik parçalarını hatırlaması da gerçek bir olaydır.
Şu an, bu his için şükretmekten başka hiçbir şey yapamıyorum. 




İçindekiler: (12 adet çikolata için)
3/4 su bardağı (50 gr) toz hindistan cevizi
1 çimdik kaya tuzu
2-3 damla vanilya özütü (isteğe bağlı)
3 çorba kaşığı tereyağı (eritilmiş)
2 çorba kaşığı üzüm pekmezi
3 çorba kaşığı kakao
Yapılışı:
Tüm malzemeleri geniş bir kaba sırasıyla koyun. Tahta bir kaşık veya spatula yardımı ile iyice karıştırın. Çikolata kalıplarına paylaştırıp sıkıca bastırın. En az iki saat buzdolabında veya 1/2 saat buzlukta bekletin. Hemen servis edin. Afiyet olsun.




There is something mysterious about being a mother. I do not remember if I have mentioned it before but I remember going to Bade’s room and checking her breathing before she was diagnosed with Type 1 diabetes.
I felt something was wrong. I have often found myself thinking about what would I do if I woke up to find Bade in a coma. And during that time I didn’t have a clue about this disease.
One day, I found myself sitting in the couch which is now right in front of me and thinking about a giant wheel. I dreamt of the wheel turning slowly and its pointer bringing something very bad to our lives. “Something bad is about to happen” I remember thinking. “Something really bad is about to happen.”
This feeling, I think, is only special to mothers and is very mysterious.
The other night I woke up suddenly, in the middle of the dark. There was still time for me to sleep as the alarm I set to check Bade’s blood sugar still did not ring. I got up and checked my daughter’s blood sugar. I think I have to mention the normal range is between 70 and 140. But the device showed 18. My daughter was in serious hypoglycemia. And the alarm was still due for an another hour. I do not even want to think about what would happen if I did not wake up.
It is true that the women in our family have strong sixth sense. We sometime have a feeling about things to come an deven dream about them. It is also true that once mom and I shared the same dream and both of us remembered the missing parts of each other’s dream.
Right now, I cannot do anything but feelling thankful for it.

Ingredients: (for 12 chocolates)
¾ cup of shredded coconut (50 gr)
1 pinch of rock salt
2-3 drops of vanilla extract (optional)
3 tblspns butter (melted)
2 tblspns grape molasses or honey
3 tblspns cocoa
Instructions:

Pour all ingredients in a deep bowl. Blend well with the help of a wooden spoon or spatula. Split on chocolate molds and press frmly. Keep in the fridge for at least two hours or ½ hour in the freezer. Enjoy.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder